Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012



Αυτός που θα έρθει

Η Ροδόπη αποχαιρέτησε χθες τον μητροπολίτη της και αναμένει τον διάδοχο του Δαμασκηνού. Αυτό που θα έρθει, ένα πρέπει να κάνει, να τα σηκώσει όλα στον αέρα. Όλα να τα αλλάξει και από την πρώτη στιγμή.

Δημιουργώντας τη δική μας πραγματικότητα

Για ακόμα μια φορά, θα πρέπει να καταφύγουμε σε κάποιον συγγραφέα για έμπνευση. «Είμαστε όλοι σε θέση να πιστεύουμε πράγματα που γνωρίζουμε ότι είναι αναληθή, και στη συνέχεια, όταν τελικά αποδειχτούμε λάθος, να στρίβουμε αναιδώς τα γεγονότα έτσι ώστε να δείχνουν ότι είχαμε δίκιο. Διανοητικά, είναι δυνατόν να συνεχίσουμε αυτή τη διαδικασία επ’ αόριστον: το μόνο αντικείμενο στο οποίο χτυπά αργά ή γρήγορα μια ψευδής πεποίθηση είναι η σκληρή πραγματικότητα». Αυτό είχε πει ο Τζόρτζ Όργουελ αναφερόμενος στη δική του χώρα, αλλά θα μπορούσε να ταιριάζει κάλλιστα σε εμάς. Άλλωστε η κατάντια της πολιτική μας ζωής, οφείλεται ακριβώς σε αυτό. Πιστέψαμε κάποιους, αρνηθήκαμε να δούμε τις αδυναμίες τους και εν τέλει την ανικανότητά τους, για αυτό και δημιουργήσαμε ένα τέρας. Μάλιστα ακόμα δεν έχουμε μάθει, αφού η σκληρή πραγματικότητα μας έχει χτυπήσει όχι μία, όχι δύο, αλλά τρείς φορές με τα μνημόνια, αλλά ακόμα μυαλό δε έχουμε βάλει. Ίσως την άλλη φορά…

Με τα άλλα έκαναν καφέ;

Μόνο τα δυο από τέσσερα γκαζάκια του αυτοσχέδιου εμπρηστικού μηχανισμού έξω από την περιφέρεια έσκασαν. Λέτε τα άλλα δυο να τα χρησιμοποιούσαν για να ψήνουν καφέ, τα καλόπαιδα που τα τοποθέτησαν;

Το «Ντιέν Μπιέν Φου» του ΠαΣοΚ

Όπως το παν στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠαΣοΚ, σε λίγο θα συνεδριάζουν στο γραφείο του Βενιζέλου και θα περισσεύει χώρος για τις για τις κάμερες και τους δημοσιογράφους. Ποιος να το έλεγε… όσο για το συνέδριο του κόμματος τον Φεβρουάριο, αν φτάσει ως εκεί, θα πρέπει να επιστρατευτούν φίλοι, γνωστοί και συγγενείς, μήπως και γεμίσουν καμιά κινηματογραφική αίθουσα. Και το συνέδριο να γίνει μετά την προβολή της ταινίας «Ντιέν Μπιέν Φου».

Σε φακελάκι

Τα 25 ευρώ που λέει το μνημόνιο ότι θα πρέπει να δίνουμε για εισαγωγή στο νοσοκομείο, να τα δίνουμε σε φακελάκι. Όχι να απαρνηθούμε τα ήθη και τα έθιμα μας για ένα μνημόνιο…

Στα δικά του λεφτά λένε όχι…

Μας έχουν πάρει στο ψιλό οι ευρωπαίοι εταίροι μας. Εμείς …σκοτωθήκαμε μεταξύ μας για να περάσουν τα μέτρα και αυτοί μας διαμηνύουν ότι δόση γιοκ… Ωστόσο, αυτοί θα χάσουν καθώς εκτός από χρήματα της δόσης για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, τα υπόλοιπα θα πάνε για την αποπληρωμή ομολόγου και τόκων. Στα δικά τους λεφτά λένε όχι… Μήπως ήρθε η ώρα να τους πάρουμε και εμείς στο ψιλό, επαναφέροντας την πρόταση Παπανδρέου για δημοψήφισμα; Και το ερώτημα να είναι όπως το επιθυμούν, «Ναι ή Όχι, στο ευρώ;». Αυτοί θα χάσουν, εμείς τι άλλο να πάθουμε, ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται…

Μαζί, δεν τα φάγαμε

Ξαναστέλνουν οι Γάλλοι τη λίστα Λαγκάρντ. Το καλύτερο θα είναι, να μπει στην κυβέρνηση ο Βενιζέλος ως υπουργός Οικονομίας και να την χειριστεί αυτός. Κοιτάξτε, έχει εδώ και δυο χρόνια που αιμορραγούν οικονομικά όλοι σχεδόν οι έλληνες. Έχουν περάσει τρία σχεδόν χρόνια από το διάγγελμα του Παπανδρέου από το Καστελόριζο, εμείς όλο δίνουμε και δεν γνωρίζουμε αν το κράτος έβαλε στα ταμεία του ένα, τουλάχιστον ευρώ, από αυτά που δεκαετίες σαβούρωναν …ευυπόληπτοι πολιτικοί και μη. Μόνο τον Άκη βάλαμε στη φυλακή και αυτός να δείτε που στο τέλος θα αθωωθεί ή δεν θα δικαστεί καν.   

Ελληνικό πρωινό

Καλώς η Περιφέρεια θέλει να περάσει τα τοπικά προϊόντα στον τουρισμό ως ελληνικό προϊόν. Πρώτα όμως να εξετάσει γιατί ως σήμερα δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο. Θα βρεθεί προ εκπλήξεων για το πώς δουλεύει το σύστημα. Πάντως τι καλύτερο να σερβίρεται για πρωινό στα ξενοδοχεία του Έβρου, για παράδειγμα, ρυζόγαλο που παράγεται τοπικά και αυτό δεν είναι υπόθεση εργασίας, υπάρχει το συγκεκριμένο προϊόν και είναι καλύτερο από σπιτικό. Το ίδιο ισχύει για τα υπόλοιπα γαλακτοκομικά προϊόντα που παράγονται τοπικά και όμως δεν σερβίρονται. Γιατί άραγε;

Η θεωρία του απασχολήσιμου

Όπως λέει ο Σάββας Ρομπόλης του ινστιτούτου της ΓΕΣΕΕ, για να πάει η ανεργία στο 10%, από εκεί που είναι σήμερα, θα πρέπει να δημιουργηθούν 800 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Και όταν η ανεργία πέσει στο 10%, τότε θα δοθούν αυξήσεις. Ωστόσο, ο Ρομπόλης μιλάει, προφανώς, για πλήρεις θέσεις εργασίας, 8ωρου, αν και από εδώ και μπρός, τόσο τα τρίωρα όσο και γενικότερα η μερική απασχόληση, ως θέσεις εργασίας θα καταγράφονται. Αν, δηλαδή, ένας εργαζόμενος απασχολείται για τρία τρίωρα σε ισάριθμες και διαφορετικές δουλειές, θα τον μετράμε για τρεις θέσεις εργασίας. Η θεωρία του …απασχολήσιμου στην πράξη. Για αυτό και σε όλο τον κόσμο η συζήτηση επικεντρώνεται στις θέσεις εργασίας και όχι στο ποσοστό του πληθυσμού που εργάζεται. Σε κάθε περίπτωση, την ανεργία στο 10% θα την ξαναδούμε μεταξύ 2024 και 2027.

Δεν υπάρχουν σχόλια: