Βηματάκια

Όχι σε φάκελο το μισθό
Ξύπνησε σχετικά νωρίς. Σαν έτοιμος από καιρό. Άλλωστε η πατρίδα τον καλούσε και όπως κάθε φορά, βροντερό θα έδινε παρόν. Τα λόγια του πρωθυπουργού αντηχούσαν ακόμη στο κεφάλι του. «Έρχονται άνθρωποι και μου λένε, για την πατρίδα να δώσω και το μισθό μου». Το είχε δει και στο όνειρο. Ουρές μεροκαματιάρηδων να στριμώχνονται στα γκισέ των τραπεζών για να σώσουν την πατρίδα. Ευτυχώς που η Ελλάδα πάντα έβριθε πατριωτών. Σήμερα βέβαια, ο πατριωτισμός έχει πάρει άλλη κατεύθυνση αλλά η ουσία είναι η ίδια. Δώσε και σώσε. Όχι πως θα στήνονταν στις ουρές για να στείλει στο Μαξίμου το μισθό, άλλωστε τι την έχουμε την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Όλα στο φως, όλα στο διαδίκτυο. Ψαχουλεύοντας έκανε να ανοίξει το λάπ τοπ του, τζίφος…Προσπάθησε να ανάψει το φως, τίποτα… Και όμως δεν είχε ανακοινωθεί διακοπή ρεύματος…Δε βαριέσαι, μουρμούρισε, για την πατρίδα, ας ζούμε και στα σκοτεινά. Άπλυτος αλλά έμπλεος πατριωτισμού βγήκε στο δρόμο και είπε να πάρει ταξί γιατί από θέση στάθμευσης ούτε για δείγμα εκείνη την ώρα έξω από τις τράπεζες. Έλα όμως που τα ταξί απεργούσαν καθώς οι ιδιοκτήτες δεν ήθελαν να συμμορφωθούν στο νέο πατριωτισμό και έμεναν προσκολλημένοι στα παλιά. Κλέψε το κράτος αν μπορείς και όπως μπορείς. Βάδην ξεκίνησε για το κέντρο, έπρεπε να σώσει τη πατρίδα και άρχισε να παρατηρεί εικόνες που από το αυτοκίνητο του διέφευγαν τόσα χρόνια. Τραπεζοκαθίσματα στα πεζοδρόμια, μηχανάκια και ποδήλατα να εκμεταλλεύονται τις διαβάσεις ΑΜΕΑ, φορτηγά να φορτοεκφορτώνουν εμπορεύματα αποκλείοντας πεζούς και άλλα οχήματα. Με κόπο έφθασε στη Νομαρχία αλλά εις μάτην, απεργούσε ο ταλαιπωρημένος και τόσο άδικα ξεφωνημένος κλάδος των εφοριακών. Με τρεις και εξήντα να παλεύουν για να μαζέψουν τα έσοδα του κράτους και να τους έχουν και στη κορυφή της λίστας διαφθοράς… Έκανε να πάει προς τις τράπεζες, τον απέτρεψαν όμως οι ουρές των δικαιούχων του επιδόματος αλληλεγγύης. Αυτού που έδωσαν την πρώτη δόση, σε ελάχιστους και ξέχασαν να πουν πότε θα δώσουν και τη δεύτερη. Όμως, θα τα δώσουν.. Άλλωστε, λεφτά υπάρχουν…Αρκεί να βρουν που είναι κρυμμένα… Πάντως αυτός το είχε πάρει απόφαση να τον δώσει στη πατρίδα τον μισθό και δεν θα έκανε πίσω. Κράτος ίσον Περιφέρεια, σκέφτηκε και είπε να τον καταθέσει εκεί. Αλλά και πάλι στάθηκε άτυχος. Οι Λαναράδες είχαν καταλάβει την είσοδο και διαμαρτύρονταν. Ε, είχαν και ένα δίκιο… Δώδεκα μισθούς είχαν δώσει και τους ζητούσαν, να τους δώσουν άλλον ένα, για την πατρίδα. Μέχρι και ο Θωμάς ο Λαναράς αγανάκτησε αι έφυγε από τη διοίκηση να ζήσει ήσυχα και ταπεινά μακριά από τους χλιδάτους βιομήχανους, πρώην συναδέλφους του. Κάπου άκουσε δύο εργαζόμενους να τα λένε μεταξύ τους. Μήπως να δώσουμε και ένα μισθό για τον Θωμά, τώρα που έχασε τον Όμιλο; Τους αντίκρισε και τους προέτρεψε να δώσουν και έναν στους πολιτικούς που τους στάθηκαν όλους αυτούς τους μήνες, με πόνο ψυχής, συμπάσχοντας άλλοτε με την εργατιά και άλλοτε με την αγροτιά. Αίφνης του ήρθε η ιδέα. Μωρέ, δεν πάω αυτοπροσώπως στου Μαξίμου να τους τα δώσω… Προτίμησε το τραίνο αλλά έκανε λάθος. Κλειστά τα Τέμπη, μπάχαλο οι γραμμές και το χειρότερο, ούτε ένα σουβλάκι της προκοπής δεν είχε στη καντίνα-βαγόνι. Με τα πολλά, έφτασε στη πρωτεύουσα. Περνώντας μπροστά από τα αγάλματα του Κολοκοτρώνη και των αρχαίων πατριωτών, ένιωσε μια εθνική ανάταση, μια πλεύρια περηφάνια για την καταγωγή του. Πήρε βαθιά ανάσα… Τι το ήθελε, κόντεψε να πνιγεί από το καυσαέριο και τα αιωρούμενα σωματίδια. Αγόρασε ένα ρόλεξ από τον Κινέζο δίπλα στην είσοδο της Βολής και κατηφόρισε για Μαξίμου. Ήρθα να δώσω το μισθό μου για την πατρίδα είπε στον άρτια εκπαιδευμένο ειδικό φρουρό και έκανε να βάλει το χέρι στη τσέπη για να βγάλει το φάκελο με τα ευρωπουλάκια. Για πότε βρέθηκε στα υπόγεια της ΓΑΔΑ ούτε που το κατάλαβε. Μόνο το βράδυ κατά τις 8 που τον άφησαν να χαζέψει τηλεόραση άρχισε να μπαίνει στο νόημα. Άλλωστε η διακαναλική ανακοίνωση ήταν σαφέστατη… Συνελήφθη άτομο με προφανώς διαταραγμένη προσωπικότητα και πρόδηλη σχιζοφρένεια, το οποίο ξεφεύγοντας από κάθε έλεγχο προσπάθησε να εγχειρίσει σε κυβερνητικό στέλεχος, έξω μάλιστα από του Μαξίμου, φακελάκι προκειμένου να σωθεί η πατρίδα του. Και το σχόλιο των μεγαλοδημοσιογράφων ήταν αυτό που τον κατακευραύνωσε… Για να λαδώσει πήγαινε ο αθεόφοβος και έφτασε ως το Μαξίμου, ενώ τώρα το παίζει τρελός. Άλλωστε όλοι το ξέρουμε και το διατυμπανίζουμε αιώνες τώρα, η Ελλάδα ποτέ δε πεθαίνει.. Δέχθηκε μοιρολατρικά τις κατηγορίες. Ευτυχώς σκέφτηκε που είχε διακοπή η ΔΕΗ όταν πήγα να τα στείλω ηλεκτρονικά. Μέχρι και για διαδικτυακή τρομοκρατία θα με κατηγορούσαν…
Απαξίωση
Τον έχουν σίγουρο τον Δήμο Κομοτηνής οι ΠΑΣΟΚοι! Δεν εξηγείται αλλιώς ότι κατέβηκαν στην Αθήνα η Γενική Γραμματέας της Περιφέρειας Δώρα Κόκλα, ο βουλευτής Αχμέτ Χατζηοσμάν και ο Γραμματέας της ΝΕ ΠΑΣΟΚ Ροδόπης (με την ιδιότητα του συμβούλου της Περιφέρειας) Παύλος Δαμιανίδης, συναντήθηκαν με τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Θανάση Μωραΐτη και μίλησαν για το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της πόλης μας!!! Μα τέτοια απαξίωση…
Η τσικουδιά των Κρητικών…
…είναι ορισμένες φορές πολύ δυνατή για ορισμένους! Στους αγώνες του σαββατοκύριακου για το «Komotini 1st Adventure Trophy 2010», η Κρητική ομάδα έφερε στις αποσκευές της και μερικά μπουκάλια τσικουδιά! Στο τέλος των αγώνων η ομάδα, συνοδεία ανθρώπων από ένα πολιτικό γραφείο, μετέβη στον οικισμό της Καρυδιάς όπου έφαγε, αλλά συνάμα κατανάλωσε και πολύ τσικουδιά! Την ώρα του κεφιού λοιπόν, ο Κομοτηναίος συνεργάτης βουλευτή, ήρθε στο τσακίρ κέφι και πήγε να χορέψει ένα ζεϊμπέκικο. Όμως δυστυχώς γι’ αυτόν και ευτυχώς για τους θαμώνες (αφού απόλαυσαν το θέαμα) μη μπορώντας ν’ αντέξει την τσικουδιά που κατανάλωσε, παραπάτησε και βρέθηκε έξω από το μαγαζί. Την επόμενη φορά καλά θα ήταν να κάθεται … στ’ αυγά του!
Φταίει ο Χατζηπετρής!!!
Το τραγούδι το έγραψε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1991 στο δίσκο του «Γιατί θα γίνω μαραγκός». Μετά από 19 χρόνια, εν έτη 2010, δυστυχώς, είναι ακόμα επίκαιρο. Απλοί στίχοι που εμπεριέχουν όλη την ελληνική νοοτροπία… Διαβάστε παρακάτω τους στοίχους και θα καταλάβετε.
Τι θα πει δε φταίμε εμείς
τι θα πει πως φταίγαν οι άλλοι
τι θα πει πως φταίνε αυτοί
τι θα πει ρε σεις τι θα πει;
Refrain: Θα πει πως φταίμε κι εμείς,
φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι.
Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς,
φταίει κι ο Χατζηπετρής. (2)
Τι θα πει μας τα ‘παν αλλιώς
τι θα πει τα φάγαν οι άλλοι
τι θα πει πως φταίει ο χοντρός;
Φταίει κι ο χοντρός κι ο λιγνός.
Refrain
Τι θα πει θα φάτε καλά
τι θα πει δεν έχουμε μία
τι θα πει χρωστάγαν πολλά
ήτανε στημένο αλλά...