Βηματάκια

Ελπίζουμε στα καλύτερα
Για να καταλαβαινόμαστε, λέγαμε στους Ευρωπαίους ότι έχουμε έλλειμμα 6% μετά τους είπαμε ότι θα είναι 12,5%, αυτοί προέβλεψαν έλλειμμα 12,7% και εμείς τους λέμε ότι θα το μειώσουμε δραστικά αφού θα πάρουμε μέτρα, τα οποία θα αποδώσουν και άρα θα εισπραχθούν χρήματα και θα γεμίσουν τα ταμεία… Δεν το βάζουμε στην ηλεκτρονική διαβούλευση, μήπως διαβουλευόμενοι το βρούμε πόσο είναι το έλλειμμα και πόσο θα το μειώσουμε; Λοιπόν, η δημιουργική αριθμητική που ξεκίνησε πριν δέκα χρόνια συνεχίζεται (ανελλιπώς στην δεκαετία) με τον Έλληνα να σφίγγει το ζωνάρι περιμένοντας καλύτερες ημέρες. Όπως και οι φίλαθλοι του Πανθρακικού….
Τα μάθατε τα νέα;;;
Εγώ από την τηλεόραση, βλέποντας τον ποδοσφαιρικό αγώνα Πανθρακικός – ΠΑΟΚ, καθώς δεν είχα το δικαίωμα (!!!) να τον παρακολουθήσω! Ο λόγος είναι ότι δεν είχα εισιτήριο διαρκείας, μιας και η ΠΑΕ δεν έκδωσε εισιτήρια για τον συγκεκριμένο παιχνίδι. Τα άκουσα από τον δημοσιογράφο που έκανε την αναμετάδοση του για το συνδρομητικό κανάλι, ο οποίος εξέφρασε και την εύλογη απορία: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γίνονται οι συναντήσεις των ΠΑΕ με την αστυνομία πριν από κάθε παιχνίδι στην Κομοτηνή», είπε για να συνεχίσει «για άλλη μια φορά ο Πανθρακικός είναι σαν να παίζει σε εκτός έδρας παιχνίδι και οι φίλαθλοι του δεν μπορούν να το δουν στην έδρα του». Πολύ σωστά τα είπε ο σπίκερ! Και δεν είναι πρώτη φορά. Δυστυχώς πλέον το σύνθημα «όλη η πόλη μια ομάδα» δεν ισχύει και η διοίκηση απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι πρωταρχικό στόχο βάζει τα κέρδη της και μετά τον φίλαθλο κόσμο της Κομοτηνής. Μήπως και γι’ αυτό φταίει ο Ντουμιτρέσκου;;;
Η Ελλάδα σαν τον Σίσυφο
Εντωμεταξύ, όλοι τονίζουν την ανάγκη αναθέρμανσης της αγοράς. Πως ; Μα πολύ απλά, με το να πέσει ρευστό χρήμα στην αγορά ώστε να αγοράσουμε τα εισαγόμενα καταναλωτικά προϊόντα είτε είναι αυτοκίνητα είτε είναι οδοντόβουρτσες. Δηλαδή, όσο αναθερμαίνεται η αγορά, παγώνει η οικονομία (της παραγωγής) αφού όλο και περισσότερο εξελισσόμαστε σε μια χώρα που βασίζεται στο εμπόριο και δη στις εισαγωγές, για να επιβιώσει. Μέχρι και τα όσπρια, εισαγωγής είναι και αυτά. Και φυσικά, κάθε προσπάθεια (στρεβλή) αναθέρμανσης της αγοράς, αυξάνει το έλλειμμα, όλα τα ελλείμματα, αφού το κράτος δίνει το επιδόματα, στις περισσότερες των αγορών «χάνεται ο ΦΠΑ και το αποτέλεσμα; Έχει γίνει φίρμα ο Αλμούνια αφού καθημερινά πρωταγωνιστεί στην δημοσιογραφία.
Προς Γιώργο Παπανδρέου
Γιατί επιμένεις να στελεχώνεις τις – μετακλητές – θέσεις του κυβερνητικού μηχανισμού, μέσα από διαδικασίες εκδήλωσης ενδιαφέροντος και μέσα από την επιλογή ανθρώπων με την κατάλληλη επιστημονική κατάρτιση και εμπειρία, άφθαρτων και γι’ αυτό άγνωστων και στο ευρύ κοινό και στην πιάτσα των «μνηστήρων»; Πως είναι δυνατόν να μην αξιοποιείς το μεγάλο και – εν πολλοίς δοκιμασμένο – υλικό, των παραΠΑΣΟΚων, ειδημόνων, εμπειρογνωμόνων, κομπογιαννιτών και άλλων πολλών διαθεσίμων, για τις θέσεις στα Υπουργεία, τους Οργανισμούς και τις ΔΕΚΟ; Γιατί, ρε Πρόεδρε, δεν αφήνεις τους υπουργούς σου, να βολέψουν σε θέσεις «ειδικών συμβούλων», όλους τους φίλους, κολλητούς και παρατρεχάμενούς τους, τόσο στην προεκλογική περίοδο, όσο και στην προηγούμενη ζωή τους; Αφού, ρε Γιώργο, τη δουλειά την ξέρουν καλά! Είναι ειδικοί στα του Υπουργείου τάδε, του δικού τους, όπως θα ήταν ειδικοί και στο Υπουργείο δείνα, αν, τυχόν, τοποθετούνταν, εκεί, ο κολλητός τους… Μιλάμε για ειδικούς επί παντός επιστητού! Πως; Απ’ αυτή τη συνομοταξία προκύπτουν, παραδοσιακά, τα λαμόγια της πολιτικής και της αφαίμαξης του κρατικού κορβανά; Έλα, ρε Πρόεδρε, τα παραλές και το παρακάνεις! Να, για δες, μια ολόκληρη στρατιά «άδολων» ψηφοφόρων σου, τάχει πάρει στο κρανίο κι έχει ξαμοληθεί εναντίον σου και εναντίον της πολιτικής σου. Ψάχνουν και βρίσκουν τα κουσούρια των ανθρώπων, που διορίζεις – στις …θέσεις ΤΟΥΣ – και μπουμπουνίζουν καταγγελίες: ΣΚΑΝΔΑΛΟ: «…ο επιλεγείς για τη θέση του γενικού γραμματέα, διάβαζε στα παιδικά του χρόνια τα βιβλία για τον Αλή Μπαμπά!... Διώξτε τον κύριε πρωθυπουργέ, πριν αποδειχθεί ότι ανήκει στην συνομοταξία των 40 κλεφτών…». Βλέπεις, αγαπητέ μου Πρόεδρε, τι μπελάδες προκαλείς ;
Αν δεν είναι αργά…
Βρε καλώς τον Πανθρακικό. Περυσινές καλές στιγμές θυμήθηκαν οι φίλαθλοι της Κομοτηνής όταν για 30 λεπτά στο 2ο ημίχρονο οι πράσινοι έκαναν θρύψαλα τον ΠΑΟΚ από τον οποίο μόνο οι φανέλες βρίσκονταν στον αγωνιστικό χώρο. Στο επιθετικό κρεσέντο της ομάδας συνέβαλε και ο Αρσενίεβιτς, παίκτης με χαρακτηριστικά της δεκαετίας του 70. Μικρόσωμος, είχε κολλημένη την μπάλα στο παπούτσι και με σπάσιμο της μέσης περνούσε όποιον αντίπαλο έβρισκε μπροστά του. Έπαιξε λίγο, έδειξε πολλά … Ίσως θα μπορεί να παίξει τον ρόλο του ηγέτη που τόσο λείπει από τον φετινό άχρωμο Πανθρακικό. Αν δεν είναι αργά….
Εξεταστική για τον Ευριπίδη;
Το φάντασμα της εξεταστικής επιτροπής επανέρχεται πάνω από τη ΝΔ, καθώς δύο πρώην υπουργοί, ο δικός μας (της Ροδόπης) Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο Μιχάλης Λιάπης αντιμετωπίζουν τα φάσμα της παραπομπής. Αιτία είναι η έκθεση – καταπέλτης του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή, στην οποία απαριθμείται σειρά παρατυπιών και παρανομιών στην έκδοση αδειών για φορτηγά αυτοκίνητα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια «κομπίνα» που στήθηκε από επίορκους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά σε γνώση των πρώην υπουργών, εγκλωβίζοντας τους πολιτικούς σε λανθασμένες αποφάσεις. Σύμφωνα με τα έγγραφα που αποκαλύπτει εφημερίδα των Αθηνών, ο Λέανδρος Ρακιντζής είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στον Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος ωστόσο (όπως λένε οι εκθέσεις) δεν ενήργησε τα δέοντα. Η έρευνα φέρνει στο φως μαρτυρίες και καταγγελίες για πιέσεις (μέχρι και ξυλοδαρμούς) όσων δεν συμμορφώνονταν με τις προσταγές των ομάδων που εξέδιδαν τις άδειες. Μήπως τώρα δικαιώνονται κάποιοι που μιλούσαν για υπουργούς της Σουαζιλάνδης;;;
Ο πεζόδρομος της οδού Κουρτίδου
«…το να δημιουργήσουμε έναν κόμβο που διασφαλίζει την ορατότητα του δημότη προς την περιοχή του ΚΤΕΛ, δηλαδή χωρίς φυσικά εμπόδια δεν νομίζω ότι δημιουργεί τόσο μεγάλο θέμα. Σε όλες τις ευρωπαϊκές σύγχρονες πόλεις θέλουν να χρησιμοποιούνται πεζόδρομοι, να γίνονται κυκλοφοριακές παρεμβάσεις μέσω πεζοδρομήσεων, μέσω διαβάσεων. Να υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι για τον δημότη. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία. Χωρίς την κοινωνική συναίνεση και έχοντας την άποψη της αντιπολίτευσης δεν μπορούμε να πάμε μπροστά…»
Όλα τα παραπάνω είναι από τα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου, ένα χρόνο πριν, όταν συζητήθηκε η πεζοδρόμηση της οδού Κουρτίδου, το γνωστό τρίγωνο στη νότια έξοδο της πόλης προς τον οικισμό του Κοσμίου. Ήταν η απάντηση του τότε αντιδημάρχου Νίκου Τσαλικίδη προς την αντιπολίτευση. Ένα χρόνο μετά δυστυχώς ο συγκεκριμένος «πεζόδρομος», παραμένει πεζόδρομος μόνο στα λόγια και στα χαρτιά. Αποδεικνύεται ότι η πεζοδρόμηση του συγκεκριμένου δρόμου έγινε μάλλον για άλλους λόγους, που πρέπει να μας εξηγήσει η δημοτική αρχή και επίσης ότι η τροχαία της πόλης μας είναι μόνο για το κέντρο και τα … μηχανάκια!
Αντιλαμβάνομαι πως την ώρα που το καράβι της «Σύγχρονης Πόλης» βουλιάζει, την ώρα που η αγανάκτηση των συνδημοτών μας για την πλήρη απραξία και αδιαφορία της σημερινής Δημοτικής Αρχής συσσωρεύεται, την ώρα που έχει διαλυθεί κάθε έννοια συνοχής στην παράταξη του Δημήτρη Κοτσάκη, με συνεχείς εσωτερικές συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις, κάποιοι αισθάνονται την ανάγκη να διασωθούν πολιτικά, σε καθαρά ατομικό πλέον επίπεδο. Αυτό όμως δεν πρέπει να το πληρώσει η αισθητική της πόλης μας.
Αδυνατώ να παρακολουθήσω την κυβέρνηση
Και πιστεύω ότι εκφράζω τον μέσο πολίτη, που δεν κινείται στο Τετράγωνο Μαξίμου - Ιπποκράτους - Σύνταγμα - Ρηγίλλης, όπου συντελούνται όλες οι... κοσμογονικές αλλαγές, που θα έχουν επίπτωση και στην δική μου ζωή εδώ πάνω στην ακριτική Θράκη. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτή η κυβέρνηση δεν μας εξηγεί συντονισμένα και οργανωμένα το έργο της και αφήνει με αυτό τον τρόπο να περνά η ατζέντα των καναλαρχών, αλλά και η γκρίνια στελεχών του κόμματος, που ο καθένας για το δικό του λόγο (πολλές φορές δικαιολογημένα) γκρινιάζει για όσα γίνονται. Κι αν δεν αλλάξει κάτι, έτσι ώστε να βρίσκεσαι σε καθημερινή και αμφίδρομη επικοινωνία με τον λαό ως κυβέρνηση, θέτοντας την πραγματική ατζέντα, (που δεν είναι άλλη από την προσπάθεια και τον στόχο για τα σημαντικά και μεγάλα, σε συνδυασμό με την καλυτέρευση της καθημερινότητας του πολίτη) και όχι το σκορποχώρι στα τηλεπαράθυρα, αυτή η στιγμή θα ‘ρθει πολύ πιο γρήγορα. Ξεκινήσατε στραβά σύντροφοι. Η «ανοιχτή διακυβέρνηση», κινδυνεύει να μετατραπεί σε «κλειστή διακυβέρνηση», χρησιμοποιώντας το ίδιο ακριβώς εργαλείο! Έχει γίνει μια θεμελιώδης παρανόηση: «Ανοιχτή διακυβέρνηση» δεν είναι μόνο η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση». Η δημόσια διαβούλευση και η επικοινωνία δεν μπορούν να εξαντλούνται μόνο στο «διαδικτυακό» τους σκέλος. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις σας. Μετατρέπεστε όμως, με γοργούς ρυθμούς, σε ένα κλειστό διαδικτυακό κλαμπ του προαναφερόμενου τετραγώνου. Ένα κλαμπ ιδεαλιστών, που επειδή έχει βάλει κάποιους σημαντικούς στόχους για σοβαρές αλλαγές στη δομή του Κράτους, χάνει την επαφή του με την (επι)ΚΟΙΝΩΝΙΑ και την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Επιβιβαστήκατε στο «express του οράματος» και αφήσατε πίσω τον λαό να σας ακολουθήσει με τον «μουτζούρη της καθημερινότητας». Όσο καλές προθέσεις κι αν έχει κάποιος, αν δεν εξηγεί επαρκώς τις κινήσεις του, όλες οι προσπάθειές του θα πάνε χαμένες. Η δύναμη μιας κυβέρνησης δεν είναι ούτε οι συντεχνίες, ούτε το Κόμμα σε στελεχιακό επίπεδο, ούτε οι ομαδούλες επιρροής της εξουσίας, ούτε οι αυλοκόλακες. (Κάποιος πρέπει να σας λέει και τα δυσάρεστα και να μάθετε και να τα ακούτε). Και επιμένω. Για όλα αυτά φταίει το 10%. Η δύναμη μιας κυβέρνησης είναι ο λαός. Αυτός σε βγάζει πρωθυπουργό, αυτός σε ρίχνει. Και σε ρίχνει ακριβώς την στιγμή που δεν το περιμένεις...
Όπως στα πανεπιστήμια
Χαρακτηριστικά του βασανιστηρίου της σταγόνας παίρνει η διαδικασία επιλογής της ανακοίνωσης των γενικών γραμματέων. Προφανώς σε αυτούς θα είναι αφιερωμένες οι 100 πρώτες ημέρες της κυβέρνησης και ίσως να μη φθάσουν (οι ημέρες). Ωστόσο υπάρχει και ένα πρόβλημα. Όπως φαίνεται, για να στελεχωθούν οι γενικές γραμματείες, θα αποδυναμωθεί το ελληνικό πανεπιστήμιο. Από την άλλη όμως, επειδή ως πανεπιστημιακοί πέτυχαν (άσχημα είναι τα ελληνικά πανεπιστήμια;) προφανώς θα συμβάλουν και στο να πετύχει η κυβέρνηση. Υπομονή, οι πρώτες 100 ημέρες είναι δύσκολες…