Βηματάκια

Η κρίση έχει ονοματεπώνυμο
Από τα χαμηλά, την ποδοσφαιρική ανυπαρξία, στην Σούπερ Λίγκα μέσα σε λίγα χρόνια έφερε τον Πανθρακικό η νυν διοίκηση της ομάδας και προφανώς τι ευθύνες να της αποδώσει κανείς για το σημερινό χάλι, όταν δεν την κάναμε άγαλμα που έβγαλε την ομάδα από την αφάνεια.
Ωστόσο, κάπου στα μέσα της περσινής χρονιάς άρχισε να διαφαίνεται πως κάτι άλλαζε στην ομάδα. Από την συλλογικότητα, έστω και κατ’ επίφαση, αν και δεν ήταν έτσι, περνούσαμε στην ενός ανδρός αρχή. Στον αυτοκράτορα. Και προδήλως η εξέλιξη αυτή μπορεί να μην έχει άμεσα σχέση με την σημερινή κρίση, κυρίως αγωνιστική, που διέρχεται ο Πανθρακικός, ωστόσο, η κρίση έχει ονοματεπώνυμο. Θεόδωρος Σαββάκης. Ο άνθρωπος που είναι ταυτισμένος σήμερα με την ύπαρξη του Πανθρακικού, αν και όπως ακούσαμε πρόσφατα, σε τηλεοπτική εκπομπή, επιθυμεί να μην του αποδίδουν κάποιο τίτλο. Δηλαδή η ομάδα δεν έχει πρόεδρο, δεν έχει εκπρόσωπο τύπου, δεν έχει κάποιο υπεύθυνο, παρά μόνο τον Θόδωρο Σαββάκη. Πέρυσι, στην αρχή της αγωνιστικής σαιζόν, κάποτε μιλούσε και ο πρόεδρος, ο γενικός αρχηγός ή κάποιος άλλος και σε κάθε περίπτωση, η ομάδα έδειχνε να είναι οργανωμένη. Σήμερα υπάρχει μόνο Σαββάκης, έτσι χωρίς τίτλο. Και βέβαια, όχι πως αυτό, από μόνο του, έφερε την ομάδα στην σημερινή τραγική κατάσταση, αλλά αφού ένας υπάρχει για όλα όσα αφορούν στην ομάδα, αυτός φέρει και την ευθύνη. Και την φέρει ακέρια την ευθύνη, για ένα πολύ σημαντικό λόγο. Ο Θόδωρος Σαββάκης κάνει πράγματα έξω από την ποδοσφαιρική λογική. Γιατί το ποδόσφαιρο έχει κανόνες, αυτούς τους άγραφους νόμους που όλοι φροντίζουν να τηρούν. Και όμως ο Σαββάκης προσπαθεί να επιβάλλει δικούς τους νόμους, λες και μόλις ανακάλυψε την Αμερική και μας την περιγράφει. Όπως η δήλωσή του ότι στην Καβάλα πάμε για να νικήσουμε κάτι που οι περισσότεροι εξέλαβαν ως βεβαιότητα νίκης και άρχισαν να πλάθουν ιστορίες με το μυαλό τους, ώσπου το 3-0 τους επανέφερε στην πραγματικότητα. Όπως η δήλωση ότι στο τέλος της σαιζόν όλοι μαζί θα πανηγυρίσουμε την σωτηρία της ομάδας. Ποτέ και κανείς σοβαρός παράγοντας, ακόμη περισσότερο κουμανταδόρος, δεν κάνει προβλέψεις για το αποτέλεσμα. Αυτός είναι ο νόμος του ποδοσφαίρου. Γιατί άλλο να πεις, ότι, θα παλέψουμε και πιστεύω ότι θα σωθούμε και άλλο να το δηλώσεις ως τετελεσμένο γεγονός. Ούτε φυσικά αναφέρεσαι υποτιμητικά για προπονητή που διώχνεις, λέγοντας πως προσέβαλε την αισθητική της πόλης… Ο Δήμαρχος δεν τα λέει αυτά, τα λέει ο άνθρωπος δίχως τίτλο, αναλαμβάνοντας την υπεράσπιση της αισθητικής μιας ολόκληρης πόλης; Αλλά και για τον Καρτιέ, είχε να πει ο Σαββάκης, θεώρησε ότι θα μείνει χρόνια στον πάγκο της ομάδας, την ώρα που σε 7 αγώνες είχε πάρει ένα μόλις βαθμό. Σε ποια ομάδα έγιναν ή γίνονται παρόμοια πράγματα; Σε καμία, στον κόσμο ολόκληρο. Από μόνος του ο Σαββάκης επέλεξε, να εκπέσει από ημίθεος του ποδοσφαίρου της Κομοτηνής, σε κοινό θνητό που βάλλεται για τις επιλογές του. Μέχρι και ο βοηθός προπονητή έπρεπε να φύγει για να επιβεβαιωθούν οι παπαγαλίστικες φήμες, «καταστροφή, καταστροφή, μας έκαψε ο Ντουμιτρέσκου…». Δύο μήνες συμπληρώθηκαν από την καρατόμηση του Ντούμι και ακόμη τον εμφανίζουν σαν καταστροφέα του Πανθρακικού. Ο πρώην προπονητής, ο Ντούμι, γιατί σήμερα μπορεί άλλος να είναι πρώην, έδιωξε την μισή ομάδα και έφερε 18 νέους; Ακόμη με τον Ρουμάνο θα ασχολούμαστε την ώρα που 5-6 φορές ως σήμερα ακούσαμε ότι «τώρα αρχίζει το πρωτάθλημα για τον Πανθρακικό»; Να το ξαναπούμε: τα λάθη που έγιναν, από το καλοκαίρι, δεν γίνονται εύκολα από ανθρώπους που γνωρίζουν το ποδόσφαιρο. Τουλάχιστον, δεν γίνονται τόσα πολλά. Λάθη που διέρρηξαν την συνοχή εντός της ομάδας και την συνοχή μεταξύ ομάδας και φιλάθλων. Το «Όλη η πόλη μια ομάδα», φαντάζει οριστικό παρελθόν, μακάρι να μην είναι έτσι. Αυτός που από το παρασκήνιο, με την καλή ένοια, έκανε πετυχημένες κινήσεις όταν βγήκε στο προσκήνιο δείχνει να κάνει μόνο λάθη. Ο Πανθρακικός ταυτίστηκε με τον Σαββάκη και προφανώς ότι αρνητικό συμβαίνει, φορτώνεται στον άνθρωπο δίχως τίτλο. Άλλωστε, που να το φορτώσει κανείς; Στον πρόεδρο; Στον αντιπρόεδρο; Δεν φαίνεται να υπάρχει κανείς. Μόνο ο Σαββάκης. Δυστυχώς, τα πήρε όλα επάνω του και κάπου «έχασε την μπάλα»… Αν πράγματι είναι βαθύς γνώστης του ποδοσφαίρου, γνωρίζει το νόημα της έκφρασης «έχασε την μπάλα», γνωρίζει και πως θα την ξαναβρεί στα πόδια, όχι ο ίδιος, η ομάδα στο σύνολό της.
Με εισιτήριο, αλλά χωρίς θέση!
Αν και δεν καταλάβαμε ποτέ πως ένας υπουργός (Ευριπίδης Στυλιανίδης) έκανε δωρεά σε μια Ανώνυμη Εταιρία (ΚΤΕΛ Ροδόπης) 250 χιλιάδες ευρώ, παρόλα αυτά το χάψαμε κι αυτό! Από εκεί και πέρα βέβαια, καλώς γίνεται η συγκεκριμένη ανακαίνιση στο κτίριο μ’ αυτά τα λεφτά και καλώς και οι επαγγελματίες μέτοχοι του ΚΤΕΛ αναβαθμίζουν (με τα δικά τους) το στόλο του νομού μας. Να γίνουμε βρε αδελφέ και Ευρωπαίοι στα έργα, όχι μόνο στα λόγια. Αυτό όμως που πρέπει να διορθωθεί είναι οι τρόποι των διάφορων που εργάζονται στα γραφεία του ΚΤΕΛ και πιο συγκεκριμένα στην έκδοση των εισιτηρίων. Δεν μπορεί δηλαδή από το τηλέφωνο να λες τον πελάτη ότι σου έχω κρατημένη θέση να ταξιδέψεις και όταν ο επιβάτης προσέρχεται στα εκδοτήρια να του λες ότι το τελευταίο μισάωρο τα πράγματα είναι … free! Δεν είναι δυνατόν. Πόσο μάλιστα αν συγκεκριμένη καλλίγραμμη κυρία, η οποία δεν έχει κι αυτή θέση, της βρίσκεις! Το συμβάν έλαβε χώρα στα γραφεία του ΚΤΕΛ Ροδόπης στην Θεσσαλονίκη και ο επιβάτης μετά την διαμαρτυρία του ταξίδεψε στην Κομοτηνή, όρθιος!!! Εν έτει 2009…
Πείραξε
Πολλά και διάφορα είπε ο νέος γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Σωκράτης Ξυνίδης σε χθεσινή τηλεοπτική εκπομπή μεγάλου καναλιού. Φαίνεται ότι τον Σωκράτη τον έχει πειράξει το γεγονός ότι δεν εισακούστηκε η γνώμη – πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου και όχι τόσο αυτά που «ακούει» από εφημερίδες και κανάλια. Γιατί πρωτίστως ο Σωκράτης Ξυνίδης είναι στρατιώτης του κινήματος και μετά στέλεχος με … θέση!
Αυτοσχέδιες χωματερές
Σίγουρα αυτού του είδους οι χωματερές δεν τιμούν κανέναν μας. Το «τοπίο» αυτό βρίσκεται στο περιφερειακό δρόμο της Κομοτηνής προς Καρυδιά, το οποίο είναι τμήμα του κάθετου άξονα προς Βουλγαρία. Σε ερώτηση της Νέας Πορείας προς τον Δήμαρχο πριν λίγες ημέρες γι’ αυτό το «θέαμα» ο δήμαρχος απάντησε πως πλήττεται η αισθητική του, αλλά δεν γίνεται αλλιώς και έχει την σύμφωνη γνώμη του Νομάρχη, έως ότου διαπλατυνθεί ο δρόμος προς τα σύνορα. Σε επικοινωνία που είχαμε με συμβούλους του Νομάρχη και της υπεύθυνης αντινομαρχίας, δεν συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο, αλλά όπως μας ενημέρωσαν η Νομαρχία Ροδόπης έδωσε προς χρήση το συγκεκριμένο μέρος του δρόμου, ώστε να φυτευτούν καλλωπιστικά φυτά!!! Πάντως δεν έχει σημασία το ποιος έχει δίκιο ή άδικο, αλήθεια ή ψέματα, αλλά το να καθαριστεί αμέσως ο χώρος. Και κάτι ακόμα, αν δεν υπήρχε δημοτική αστυνομία, που τόσο πολυδιαφημίζεται από τον δήμαρχο, πως θα ήταν το συγκεκριμένο σημείο;
Τραμπούκοι και μπράβοι
Θυμάμαι στην προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών του 2006, όταν και σε μια προεκλογική επίσκεψη του νυν δημάρχου, ο Δημήτρης Κοτσάκης κατηγόρησε τον Τάσο Βαβατσικλή για τραμπουκισμούς και μπράβους. Μετά το πέρας αυτού του σαββατοκύριακου και των τελευταίων γεγονότων, καλό θα ήταν κάποιοι να κάνουν την αυτοκριτική τους!!! Για ποιους τραμπούκους και μπράβους μιλάμε;;;
Την πολύ Δημοκρατία, τη βαριέται κι ο λαός
Και βέβαια, η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα κι ας είναι το πιο δύσκολο. Τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά είναι, απείρως, πολυπλοκότερα και δυσκολότερα, δίνουν, όμως, την πραγματική της ουσία και ωφελιμότητα. Συνυφασμένα με τη Δημοκρατία, η διαφάνεια, η αξιοκρατία και η δικαιοσύνη, ιδιαίτερα όταν αφορούν στη λειτουργία του Κράτους και των μηχανισμών του, έννοιες, που συνήθως κακοποιούνται, όταν δεν αποκλείονται τελείως. Στην Ελλάδα, με το άλλοθι της συμβολής των αρχαίων προγόνων μας, στη θεμελίωση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, εμείς οι απόγονοι, ουκ ολίγες φορές, του δώσαμε και κατάλαβε, ως προς τα βασικά του, (π.χ. δικτατορίες), αλλά κατ’ εξακολούθηση, το ευνουχίσαμε ως προς τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά και δη, ως προς ανωτέρω αναφερόμενα. Η θέληση και η αποφασιστικότητα του Γιώργου Παπανδρέου, για την πραγματοποίηση της υπέρβασης, άκρως ενδιαφέρουσα, αξιέπαινη και εν πολλοίς καλοδεχούμενη, από το σύνολο του λαού. Ποιότητα στη Δημοκρατία μας, ναι, μεν, αλλά: πάντα στα υπόψη, το δύσκολο του …αθλήματος! Διαφάνεια παντού, δικαιοσύνη για όλα και για όλους, αξιοκρατία, όμως, παντού, γίνεται; Μπορεί να γίνει;