Χίλιες αφίσες, χιλιάδες αναμνήσεις…
Η επανάληψη μήτηρ μαθήσεως, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι,
και σε καμία έκφανση της σύγχρονης ζωής μας δεν είναι πιο προφανές από τις
αφίσες, οι οποίες ανεβαίνουν εν μία νυκτί και βρίσκονται παντού, ώστε να τις
βλέπεις συνέχεια και να σου αποτυπωθεί στον εγκέφαλο η συγκεκριμένη εκδήλωση/
συναυλία/ θέατρο/ πανηγύρι. Βέβαια αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα της εκδήλωσης,
θα πάς, θα διασκεδάσεις. Κατόπιν βέβαια, η διασκέδαση δεν χρειάζεται να
τελειώσει, αφού θα έχεις για μέρες, και πολλές φορές μήνες, τις αφίσες να σου
θυμίζουν πόσο όμορφα περάσατε εκείνη την ημέρα. Ποιός δε θέλει να δει την αφίσα
από μια παράσταση του καλοκαιριού στο μέσο του χειμώνα, και να θυμηθεί εκείνη
την καλοκαιρινή βραδιά; Ή την αφίσα από εκείνο το πανηγύρι, στο οποίο πήγατε με
την παρέα πέντε μήνες πριν; Στην Κομοτηνή, δεν χρειάζεται να προσπαθείς να
θυμηθείς, η ανάμνηση βρίσκεται πάντα μια κολώνα μακριά. Κρίμα που είναι και οι
βροχές και κατεβάζουν μερικές…
Υπερβολές Ξανθιωτών
Η συγκεκριμένη στιχομυθία είναι πραγματική, και διεμήφθει
ανάμεσα σε μια Ξανθιώτισσα, η οποία βρίσκονταν στην πόλη μας για δουλειά, και
μία Κομοτηναία. Είχαν βγει και οι δύο έξω για τσιγάρο (το αγαπημένο άθλημα
πολλών συμπολιτών μας) και η Ξανθιώτισσα ρώτησε την συμπολίτισσα μας «Εσείς
πεντάμηνα δεν έχετε στην Κομοτηνή;». η Κομοτηναία, η οποία δεν ασχολείται
ιδιαίτερα με τα κοινά, της απάντησε πως νομίζει ότι έχουμε πεντάμηνα, αλλά δεν
ξέρει πόσα. Όταν ρώτησε γιατί απορεί η Ξανθιώτισσα, αυτή της απάντησε ότι στην
Ξάνθη με τα πεντάμηνα, όλα έχουν γίνει πεντακάθαρα, «σαν να τα έχουν γλείψει».
Η συμπολίτισσα μας δεν είχε τι να απαντήσει, και δυστυχώς ούτε και εμείς…
Ποιο σταυρό κουβαλάω
Του Σταυρού ήταν χθες, αλλά είχε και μια πιο σημαντική
γιορτή, τόσο για την Ελλάδα, όσο και την Ανθρωπότητα. Συγκεκριμένα ήταν τα
γενέθλια του Κώστα του Καραμανλή, ο οποίος έχει κάνει τόσα πολλά για την χώρα
και την Ευρώπη, ο οποίος είναι γεννημένος ανήμερα του Σταυρού, αυτού που
κουβαλάμε εμείς. Τελικά θα έπρεπε να την είχαμε καταλάβει τη δουλειά από νωρίς.
Του Σταυρού ο Κωστάκης, του οσίου Μνημονίου ο Γιωργάκης, πώς να γλιτώσεις;
Έπεται και συνέχεια
Δεν άντεξε την πίεση του κόσμου και τις πολιτικές
ταλαντεύσεις του κόμματός του και παραιτήθηκε ο γραμματέας του ΠαΣοΚ Ηρακλείου
κ. Μιχ. Παπαδάκης. Είπε ότι η απόφασή του είναι αμετάκλητη λέγοντας ότι «δεν
μπορεί να γίνεται σάκος του μποξ εισπράττοντας τη δυσαρέσκεια του κόσμου για
τις πολιτικές επιλογές του κόμματος». Πολύ φοβόμαστε ότι δε θα είναι ο
τελευταίος γραμματέας που θα φύγει υπό την πίεση των επιλογών του κόμματος…
Μετά το γιό του Ταχυδρόμου, ο εγγονός του ιερέα
«Δεν είμαι τέκτονας, είμαι Έλληνας, χριστιανός ορθόδοξος,
πατέρας δύο παιδιών, εγγονός και δισέγγονος ιερέα» δήλωσε ο Υπουργός Δημόσιας
Τάξης στη Βουλή, μετά από κατηγορίες για μασονισμό που του εκτόξευσε βουλευτής
της Χρυσής Αυγής. Αυτοί οι Έλληνες Βουλευτές, όταν τους επιτίθενται επί
προσωπικού, αμέσως να βρουν τον κοντινότερο συγγενή τους που είχε ή ταπεινή
καταγωγή, ή θρησκευτική καταβολή. Λες και η ταπεινή τους καταγωγή, ή το δύσκολο
ξεκίνημα τους, θα τους κάνει πιο τίμιους. Αυτά δούλευαν μόνο με τον Ξανθόπουλο
τη δεκαετία του ’60, από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό (και μίζα) κάτω από το
αυλάκι…
Η εξουσία θέλει θυσίες…
«Μα καλά, σας δέρνουν και εσείς ψηφίζετε λευκό;», ήταν η
οργισμένη αντίδραση βουλευτή της ΝΔ κ. Κ. Γκιουλέκα, προς τους βουλευτές του
ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισαν λευκό στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής σε κείμενο
καταδίκης της βίας που προκάλεσαν βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Η δικαιολογία του
ΣΥΡΙΖΑ για να ψηφίσει λευκό, ήταν ότι στο κείμενο δεν υπήρχε ο όρος «ρατσιστική
βία», ενώ λευκό ψήφισε και το ΚΚΕ, του οποίου η βουλευτής Λιάνα Κανέλη είχε
στενότερες επαφές από ότι θα ήθελε με την παλάμη του Κασιδιάρη προ μερικών
μηνών, προβάλλοντας ως αιτία ότι πρέπει πρώτα να περιμένουμε ώστε τα φαινόμενα
να εξετασθούν με ψυχραιμία. Μπορεί να σκέφτονται πως όσο τους δέρνουν, τόσο
ανεβαίνουν τα ποσοστά τους, οπότε γιατί να σταματήσουν. Η εξουσία θέλει θυσίες
αγαπητέ…
Καταραμένοι Ελβετοί
Πάει και η τελευταία ελπίδα για δικαιοσύνη, αφού η απάντηση
των ελβετικών Αρχών στο αίτημα που είχε υποβάλει η Βουλή των Ελλήνων από τον
περασμένο Απρίλιο για άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών που τυχόν διαθέτουν
βουλευτές σε ελβετικές τράπεζες, είναι αρνητική. Δεν θα μπορέσουμε να δούμε
λοιπόν πόσα έχουν κρύψει οι καλύτεροι των Ελλήνων, αφού αυτοί οι άτιμοι οι
Ελβετοί δεν θέλουν να μας τα δείξουν. Αλλά τι περιμένεις από ένα λαό, ο οποίος
είχε 400 χρόνια ειρήνη και αδελφοσύνης, και το μόνο που ανακάλυψαν ήταν το
ρολόι με τον κούκο…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου