Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Βηματάκια

Ο Ειρηνοποιός
Σε άρθρο του στους New York Times που δημοσιεύτηκε στις 21 Απριλίου, ο πρόεδρος της Τουρκίας (και πρώην υπουργός εξωτερικών της γείτονος) κ. Αμπντουλάχ Γκιούλ, αφού συνδέει το κύμα των εξεγέρσεων στην Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική με τις επαναστάσεις του 1848 και 1989 στην Ευρώπη, με τους λαούς της περιοχής να επαναστατούν στο όνομα οικουμενικών αξιών αλλά και για να κερδίσουν την χαμένη τους εθνική περηφάνια, τονίζει ότι η τελική μορφή της επανάστασης θα εξαρτηθεί από την δημιουργία μιας μόνιμης συμφωνία ειρήνης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Αφού αναπτύσσει τους λόγους για τους οποίους μια δημοκρατική Μέση Ανατολή θα εξαρτηθεί από αυτή την ειρήνη, ο κ. Γκιούλ τονίζει ότι δημογραφικά στα επόμενα 50 χρόνια οι Άραβες θα αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής μεταξύ της Μεσογείου και της Νεκράς Θάλασσας, καλεί τους ηγέτες του Ισραήλ να προσεγγίσουν την ειρηνευτική διαδικασία και κατ’ επέκταση την πολιτική κατάσταση στην περιοχή με την προοπτική μακροπρόθεσμης λύσης. Και εδώ έρχεται το όραμα του κ. Γκιούλ για το ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή. Αφού αναφέρει ότι η ειρήνη θα ωφελήσει τόσο την ίδια όσο και τον υπόλοιπο κόσμο, προσφέρεται να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνάμεις της Τουρκίας ώστε να πραγματοποιηθούν εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις, σημειώνοντας ότι η Τουρκία έχει αποδείξει πριν την επέμβαση του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας το Δεκέμβριο του 2008 την προσήλωσή της στην ειρήνη.
Ευγενείς η πρόθεση του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στην περιοχή, αλλά δυστυχώς η σκούπα του είναι βρώμικη. Όταν ο ΟΗΕ έχει καταδικάσει επανειλημμένα την κατοχή του Βορείου τμήματος της Κύπρου, όταν Διεθνείς οργανισμοί καταδικάζουν την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό σου, είναι δύσκολο να πείσεις για τις αγνές σου προθέσεις. Ιδιαίτερα όταν μια εβδομάδα αφού τείνεις την χείρα φιλίας, ξεκινάς τη διάλυση του επιβλητικού μνημείου που είχε ανεγερθεί σε ένδειξη της φιλίας με την Αρμενία, κοντά στα σύνορα των δύο χωρών.
Κοινωνική εργασία και χαρά… σύντομα όμως;
«Σημεία φωτός» χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εμπορικών Βιοτεχνικών και Επαγγελματικών Σωματείων (ΟΕΒΕΣ) κ. Μιχάλης Βεζυργιαννίδης τα προγράμματα του Υπουργείου Εργασίας όπως η κοινωνική εργασία και τα Τοπικά Προγράμματα Απασχόλησης. Η κοινωνική εργασία θα έχει σχέση με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, και σύμφωνα με τον κ. Βεζυριαννίδη θα βοηθηθούν οι επαγγελματίες αφού θα στελεχωθούν υπηρεσίες με τις οποίες έχουν επαφή σε καθημερινή βάση, ενώ τα τοπικά προγράμματα απασχόλησης θα έχουν επιδοτούμενα άτομα που θα ενταχθούν στο εργατικό δυναμικό με αποτέλεσμα να βοηθηθούν οι επιχειρήσεις για να παράγουν τις υπηρεσίες και τα προϊόντα τους. Φυσικά είναι λογικό πολλοί να είναι επιφυλακτικοί όταν ακούν για την υλοποίηση των προγραμμάτων, αφού έχουν καεί στο παρελθόν, αλλά σύμφωνα με τον κ. Πρόεδρο μετά από αυτή την εβδομάδα θα υπάρξουν εξελίξεις, με την Ομοσπονδία να είναι ο συνδετικός κρίκος και των δύο προγραμμάτων. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φτάσουμε το καλοκαίρι για να υλοποιηθούν τα προγράμματα, γιατί αλλιώς θα φτάσουμε φθινόπωρο.
Δημοτική Κοινότητα Κομοτηνής αγνοείται…
Από τότε που εξελέγη αγνοείται η Δημοτική Kοινότητα Κομοτηνής. Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Συνεδριάζουν; Δε συνεδριάζουν; Πότε συνεδριάζουν; Τι συζητάν, τι τους απασχολεί; Δεν γνωρίζει κανείς. Αντίθετα η Δημοτική Κοινότητα Αλεξανδρούπολης έχει συνεδριάσει ουκ ολίγες φορές και ενημερώνει σχετικώς όλα τα ΜΜΕ της Θράκης ενώ από δυτικά η δημοτική κοινότητα Ξάνθης ετοιμάζεται να μπει δυναμικά στο προσκήνιο συμμετέχοντας στις γιορτές Νεολαίας της πόλης. Μια από τις πιο σημαντικές καινοτομίες του Προγράμματος Καλλικράτης, αυτή της Δημοτικής Κοινότητας, στην Κομοτηνή επιλέγει να παραμένει στην αφάνεια. Γιατί;
Μας αναθεώρησαν
Κατά 1,1% αναθεωρήθηκε η εκτίμηση του δημοσιονομικού ελλείμματος της Ελλάδας για το 2010, στο 10,5% του ΑΕΠ, από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Η αναθεώρηση αυτή αναμένεται να φέρει πρόσθετα μέτρα, ενώ παράλληλα ανέβηκε πολύ και το χρέος του δημοσίου. Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το 2009, πριν τις εκλογές που έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, η Eurostat είχε αναφέρει ότι το 2007 το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας ήταν 2,8% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος 94,5% του ΑΕΠ. Στην καινούρια αναθεώρηση που πραγματοποιήθηκε η Eurostat ανακοίνωσε ότι το έλλειμμα το 2007 βρίσκονταν στο 6,4% του ΑΕΠ, και το δημόσιο χρέος στο 105,4% του ΑΕΠ. Εμείς θα πληρώσουμε 4 δις γιατί υπολογίσαμε το έλλειμμα λάθος 1,1%, η Eurostat που το έβγαλε σχεδόν 4% λάθος τι θα δώσει;

Δεν υπάρχουν σχόλια: